Ondanks dat is gisteren op het weerbericht hoorde dat het gaat regenen in de loop van de dag, alle reden om vroeg te vertrekken en op tijd aan te komen, lag het zo lekker in mijn beschutte appelhofje. 9:30 u zat ik pas op de fiets. Het is inderdaad grijs en grauw, maar het is toch mooi onderweg. Overal zie je kenmerken in het landschap uit een ver verleden. Oude dijken, dorpjes met oude huizen uit een tijd dat ze nog aan zee lagen. Ook hier is de inpoldering duidelijk want de nieuwe zeedijk ligt soms ver aan de horizon waar het oude land helemaal landinwaarts is komen te liggen. Hele stukken fiets ik aan de buitenzijde van de zeedijk met zicht op Ameland en later Schiermonnikoog. Op een moment fiets is door een hele kudde schapen die niet aan de kant gaan en ook het gehele fietspad hebben volgepoept. De shit zit rondom mijn banden, de fietstassen en het frame. Bah, ik wil het laten opdrogen want dan wil het er met de minste toestanden af echter het gaat regenen. Vieze stuifregen waarvoor het regenpak toch nodig is. Ik heb het deze keer voor het grijpen en na een uur is het weer droog. In Lauwersoog heb ik ondanks mijn havermout ontbijt ineens vreselijk veel zin in een visje en als ik de kaart zie kan ik ook tegen de mosterdsoep met krokant metworst geen nee zeggen en doe er ook gelijk een gemberthee bij. De ober vraagt of ik grote honger heb en ik zeg dat ik het vermoedelijk wel op kan. Licht verontrust voor de porties sip ik heerlijk aan mijn thee en zie het veer naar schiermonnikoog wegvaren. Ik ben nog net niet op de helft van de kilometers en weet inmiddels dat een daggemiddelde van rond de 100 km beter bij me past dan de 130 die ik nu fiets. De soep en de kibbeling gaan met gemak naar binnen. De ober is tevreden over mijn eetlust. Ik heb vast al ver gefietst vraagt hij.
Na de lunch fiets ik nog even de door de haven om de mooie gekleurde viskotters te bewonderen.
Om de Lauwersmeer heen richting Zoutkamp draait de route weer tegen de wind in en zo op de vlakte is het flink doortrappen. Ik maak een selfie bij het Zeearend monumentje. Het blijft indrukwekkend hoe groot de spanwijdte is van zo’n vogel en mijn fantasie slaat op hol als ik me voorstel dat hij me met zijn grote gele klauwen als een lekker hapje voor zijn jongen zo van de fiets plukt. Dan moet ik gniffelen want zoveel vet zit er niet meer aan kijn lijf. Hij kiest van liever voor een brandgansje.
Dan draait de route weer naar meer windmee. Het is de een na laatste fietsdag en zo steeds tegen de wind in merk ik dat ik er eigenlijk wel klaar mee ben. Ik besluit om me morgen op te laten halen in Nieuwstatenzijl want vanaf daar moet ik 105 km pal tegen de wind in fietsen naar huis en het waait ook morgen weer een stevige 4.
Ik zet de sokken erin naar Zoutkamp en verder naar Houwerzijl en daar zie ik De Theefabriek met uitnodigend terras onder de platanen. Ik strijk neer als rasechte theeliefhebber en kies een lekkere thee uit de meer dan 700 varianten.
Na een veel te lange pauze gaat de reis verder naar Pieterburen en weer een stuk langs de waddendijk. Als ik richting Usqwert rijd is het inmiddels flink harder gaan waaien en zijn er in de verte al forse donderkoppen te zien. Ik check de weer app en zet de sokken erin. Er komt noodweer aan en ik moet nog wel even. Ik haal nog snel een bak aardbeien en lekkere kersenyoghurt om mijn vakantie te vieren en kom vlak voor de bui op de camping in Uithuizen. De eigenaar vindt het beter dat ik eerst de tent opzet in alweer een appelhof. Ik besluit vanwege de weersvoorspelling (inmiddels is code geel afgegeven) de tent niet onder de appelbomen te zetten om te voorkomen dat ik door appels bedolven raak. Ik zet hem stijf tegen de schuur aan om wat in de luwte te staan (later bedenk ik dat bij code geel ook dakpannen van daken waaien…). Om 20:00 u kan ik ook nog wel betalen. De tent staat binnen 5 minuten en ik ga nog even lekker douchen als het ineens heel donker wordt buiten. Een soort donkergroen licht schijnt door de wolken en het gaat hard waaien. Ik sprint uit de douche en kan nog net op tijd in mijn tentje duiken als het onweer losbarst. Zeker 1,5 uur lang gaat het tekeer. En ik heb zo’n honger maar geen heet water gekookt voor mijn gevriesdroogde eten. Dan maar eerst de aardbeien en de kersen yoghurt. Inmiddels staat het water 4 cm op mijn footprint/ grondzeil want ik sta natuurlijk precies in de geul die ontstaat onder een pannendak zonder dakgoot… Alles nat in het portaaltje, schoenen, sokken, fietsbroek. Gelukkig ik morgen mijn laatste dag. Als de bui zich heel even koest houdt kook ik vliegensvlug water voor mijn pasta en thee. Binnen 5 minuten hoost het alweer. Die nacht slaap ik zeer onrustig door het onstuimige weer.