Vanmorgen in alle vroegte mij klaargemaakt voor de dag. Gelukkig had ik gisteren alles al ingepakt en kon ik met heel weinig lawaai vertrekken van de bunkroom waar gisteravond laat nog 4 Spaanse meiden bijgekomen zijn. Voelt weer een beetje als de AT alleen ik heb geen trailmaatjes.

Beneden de fiets uit de stalling gehaald en de tassen eraan gehangen. 30 min na opstaan zat ik op de fiets.

De stad lijkt wel verlaten, slechts een enkele auto, lege trams en een paar fietsers zie ik. Iedereen ligt natuurlijk uit te slapen op de brug dag zoals dat hier heet. Dat is een dag na een nationale feestdag aansluitend aan het weekend. En gisteren was het dus Onze Lieve Vrouw/ Maria ten hemel opneming. Vandaar de Rubens markt en overvolle restaurants en terrassen in het centrum. Zo druk als het gisteren was zo rustig is het nu.

Mijn eerste uitdaging is net de fiets door de St Anna tunnel. Je kunt met de houtenroltrap maar die gaat zo steil dat ik bang ben dat ik hem niet houd onderweg en hij begint te glijden. Je moet je voorwiel dwars zetten maar mijn combi weegt rond de 40 kg. Na wat wik en weeg want dit avontuur lijkt me wel wat ga ik toch met de lift. Ook hier is het niet druk zo vroeg op de ochtend. Aan de andere kant van de Schelde besluit ik het industrieterrein en rondje rond de kerncentrale Doel over te slaan en te gaan voor natuurgebied en minder kilometers. Het waait alweer fors en wederom tegen de wind in, alsof hij met me meedraait. Inmiddels regent het ook alweer. Langzamerhand wordt ik drijfnat. De route is niet inspirerend en ik fiets dan ook stug door. Vandaag zijn er twee stukken waar ik af kan snijden. Een stuk wat ik er wel in laat is die met het fietscafe in Koewacht. Helaas is die gesloten en rijdt ik verder. Even later stop ik in Westdorpe waar een cafeetje open is en ik een dikkenuitsmijter met een hete kop thee nuttig. Omdat ik kleddernat tot op mijn onderbroek ben vraag ik om een vuilniszak om op te zitten, de waard tovert echter een dik badlaken tevoorschijn en dat neemt een hoop vocht op. Langzaam warm ik weer wat op.

Als ik buiten kom is het droog en op een paar kleine spetters na blijft dit ook zo. De buienradar laat nog steeds het hangende wolkendek zien boven de zeeuwse kust maar er valt boven mij niets naar beneden. De omgeving wordt ook interessanter want in het landschap zie je heel veel oude dijken uit een tijd dat dit gebied ingepolderd en bedijkt werd. Sommigen dijken gaan terug tot 1400!!! Er staan meestal 2 rijen bomen (meest eiken) aan weerszijden van het dijkpad. Het geeft een speels effect aan het landschap en maakt dat ik respect heb voor de mensen die hier al eeuwenlang tegen het water vechten.

En dan komt het moment dat ik de zilte lucht van de zee kan ruiken. Ik rijdt mijn laatste dijk op en bovenop heb ik een schitterend uitzicht over zeearm Het Zwin met daarachter de Noordzee waar net een enorm containerschip richting de monding van de Schelde vaart.

Ik stop even bij de laatste grenspaal die op de dijk staat. Even verderop zie ik het eerste bordje van de kustroute waaraan ik morgen zal beginnen.

Na 800 meter kan ik mijn tentje opzetten op een prachtige kleine camping.

De route van 1350 kilometer in oorsprong is met deze laatste etappe opgeteld 1222 km geworden. Als een echte grensamokkelaar heb ik dus 233 km afgesneden over dit hele traject van de afgelooen 9 dagen.